جستار

نوشته کریستوفرپتن - فرماندار هنگ کنگ از 1992 تا 1997

"داشتن یک مجمع قانونگذاری که آزادانه انتخاب شده باشد بدون وجود مطبوعات آزاد برای گزارش فعالیت های آن بی فایده است . اگر شما نتوانید دولت ها و دولتمردان را مورد سوال قرار دهید به زودی دارای دولتی بد ، فاسد ، زورگو، مستبد و شاید ستم پیشه خواهید شد . برعکس، در جایی که می توان پرسش ها رامطرح کرد، در جایی که تفکرات متنوع و سالم وجود دارد، در جایی که مشت اشخاص بزرگ  و پنهان کار فاش می شود، در آنجا شما می توانید دولتی پاسخگو و دولتی شایسته تر داشته باشد

هیچکس، حتی خود مطبوعات، مدعی نیست که آزادی مطبوعات یک امر کمال مطلوب است. با وجود این بدون مطبوعات آزاد ما دچاردردسر می شویم. همانگونه که ادوارد مارو قبل از این که عصر تلویزیون به صورت واقعی تکوین پیدا کند، می نویسد، خوب است به خاطر بیاوریم که آزادی از طریق مطبوعات چیزی است که جلوتر از همه چیز می آید

آزادی از طریق مطبوعات، عبارت خوبی است. چگونه جامعه ای می تواند ادعای آزادی کند، بدون این که بشود گفت در آن جامعه چه می گذرد؟ ؟ از طریق آزادی مطبوعات است که بسیاری دیگر از خصوصیات جامعه آزاد زندگی و معنا پیدا می کنند. بعد از همه تاملات به این نتیجه می توان رسید که انتخاب یک مجلس قانون گذاری، اگر کسی نتواند فعالیت های آن را گزارش دهد فاقد معنا است . بدون جریان آزاد اندیشه ها ، بدون برخورد مستمر عقاید، عقاید گوناگون، چگونه می توانیم امید دستیابی به  حقیقت را داشته باشیم؟ ، اندیشه ها باید در گفت و گوی آزاد به محک زده شوند تا بتوانیم ببینیم تا چه حد دوام می آورند، تا حقیقت را از غیر حقیقت تشخیص دهیم . چگونه جامعه ای که این آزادی را ندارد می تواند ادعا کند جامعه ای آزاد است ؟

انتخاب پاکیزه و آزادانه یک مجلس قانون گذاری متکی به خود یکی از ستون های آزاد است که هنگ کنگ آن را گرامی می دارد ولی منحصر به فرد نیست . مطبوعات آزاد به نوبه خود ازهمان درجه اهمیت برخوردارند . همانگونه که می بینید . این آزادی ها با یکدیگر در ارتباطند. آسیب به یکی از آنها به دیگری نیز آسیب می رساند . تقویت یکی باعث استحکام دیگری خواهد شد

هیچ فایده ای از انتخاب آزادانه یک مجلس قانون گذاری ،بدون وجود مطبوعات آزاد برای گزارش فعالیت های آن حاصل نمی شود. اگر نتوانید دولتمردان و دولت ها را مورد سؤال قرار دهید، بزودی نه تنها با دولتی بد ، بلکه با دولتی فاسد، مستبد و شاید ستم پیشه رویرو  خواهید شد . برعکس، در جایی که می توان پرسش ها رامطرح کرد، در جایی که تفکرات متنوع و سالم وجود دارد، در جایی که مشت اشخاص بزرگ  و پنهانکار فاش می شود، در آنجا شما توانید دولتی پاسخگو و دولتی شایسته تر داشته باشد

خودکامگان این مطلب را از همه بهتر درک می کنند . آنها می دانند که در صورت امکان گزارش ، نقد و افشای اقدامات انجام شد ه درروزنامه و تلویزیون، و بدتر از همه با به طنز کشیدن این اقدامات، نمی توانند مردم را برای مدت طولانی سرکوب کنند. دیکتاتورها و خودکامگان براحتی طنز و شوخی را تحمل نمی کنند.

بنابراین آزادی بیان اولین چیزی است که رژیم های خودکامه سعی در سرکوب آن دارند .آنها کارشان را با فریب مردم شروع می کنند و با فریب خودشان آن را به پایان می رسانند.

برای جوامع آزاد جای این خوشبختی وجود دارد ، که آنها موج آینده را تشکیل نمی دهند، زیرا طبق یک ضرب المثل : "شما می توانید بعضی از مردم را برای مدتی فریب دهید .ولی نمی توانید همه را همیشه بفریبید. خبر خوش این است که فریب مردم حتی برای یک مدت موقت هم دارد سخت تر می شود

در حالی که 40 یا 50 سال پیش تصور می شد تحولات اجتماعی ، تکنولوژی واقتصاد می تواند به استحکام کنترل دولت ها کمک کند ، امروزه چنین به نظر می رسد که عکس این مطلب صادق است. امروز اطلاعات و افکار به صورتی آزادانه تر و گسترده تر مبادله می شوند

شما باید برای سانسورچی امروزی احساس تأسف کنید. او می تواند یک جمله را حذف کند، او می تواند پاراگراف ها را پس و پیش کند، اما هر روز تعداد بیشتری از مردم به ماهواره و ویدئو دسترسی پیدامی کنند. درست است که شما می توانید آنتن های ماهواره ای و ویدئو ها را ممنوع کنید اما هیچ کس تصور نمی کند که بتوانید این کار را برای یک مدت طولانی انجام دهید و در همین خلال ، تعداد بیشتری از مردم به سوی آنتن های ماهواره ای جذب می شوند و افراد بیشتری به دیدن آنچه را که شما ممنوع کرده اید روی می آورند .

تاماس جفرسن زمانی گفت: "آزادی ما به آزادی مطبوعات وابسته است و این آزادی بدون

این که از دست برود قابل محدود شدن نیست  

.

.

.

این چیزی است که در هر جامعه ای مصداق دارد.

http://usinfo.state.gov/dd/per_democracy_dialogues/per_free_press/per_free_press_words_essay.html